نوشته اصلی توسط
darya
به نظرمن همه ی امامان ما از همون اول تا تا اخرین امامون.صاحبمون..مولامون , همه گی این طعم غریبی و مظلومیت رو چشیدن
به نظر من نکته اصلی درباره ی مضلومیت امام حسین وچرا اینکه چــرا انقدر بهش پرداخته شده اینه که همه ی اهالی خونشون و خانوادشون همراهشون بودن...توی همه ی لحظات سخت
مظلومیت شون وقتی بیشتره که واقعه ی کربلا جلوی چشمای خواهرشون و بچه هاشون و همسرشون بوده
نمیدونم منظورمو چجوری بگم.روضه نبلدم بخونم و نه می تونمو در حدی هم نیستم که اصلن در اینباره صحبت کنم
ولی من می گم ته ته مظلومیت اونجاست که بچه ی 6 ماهشو می بره و وایمیسته روبه روی سپاه کفر...
وقتی مجبور میشه علی اکبرشو بفرسته میدون...
وقتی دختر3 سالش تشنه س...
وقتی علمدار سپاهش...
وقتی خواهرش...
اینا ظلمه...اینا مظلومیته...اینا باعث شده
و الا هیچ امامی نبوده که مورد ظلم نبوده باشه
آقای فرحزاد یه بار یه نکته ی جالبی رو گفتن
گفتن که به نظرمن مظلوم ترین اماما امام حسن بوده!
حضرت علی(ع) فاطمه(س) رو داشته
امام حسین(ع) ابوالفضل العباس رو داشته
ولی امام حسن(ع) یه عمر با قاتل خودش زیر یه سقف زندگی میکرده..........
ببخشین زیاد حرف زدم:)
علاقه مندي ها (Bookmarks)