احادیثی در مورد محبت
حدیث (1) امام جواد عليهالسلام :
ثَلاثُ خِصالٍ تَجتَلِبُ بِهِنَّ المَحَبَّةَ: اَلنصافُ فِى المُعاشَرَةِ وَالمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ وَالاِنطِواعِ وَالرُّجوعُ إِلى قَلبٍ سَليمٍ؛
با سه خصلت، محبّت (ديگران) به دست مىآيد: انصاف در معاشرت، همدردى (با ديگران) در سختىها، و بازگشت به قلبى پاك.
بحارالأنوار، ج78، ص82، ح77
حدیث (2) رسول اكرم صلىاللهعليهوآله :
خَيرُ المُؤمِنينَ مَن كانَ مَلَفَةً لِلمُؤمِنينَ وَلاخَيرَ فيمَن لايَلَفُ وَلايُؤلَفُ؛
بهترين مؤمنان كسى است كه با مؤمنان اُنس بگيرد و كسى كه انس نگيرد و انس نپذيرد، خيرى در او نيست.
بحارالأنوار، ج67، ص298، ح23
حدیث (3) امام على عليهالسلام :
اَلنُّصحُ يُثمِرُ المَحَبَّةَ؛
خيرخواهى محبتآور است.
غررالحكم، ج1، ص161، ح613
حدیث (4) امام صادق عليه السلام :
إنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَيَرحَمُ الرَّجُلَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوُلدِهِ؛
خداوند عزّوجلّ انسان را براى محبّت بسيار به فرزندانش مورد رحمت خود قرار مىدهد.
مكارم الاخلاق، ص219
حدیث (5) امام سجاد عليهالسلام :
اَلقَولُ الحَسَنُ يُثرِى المالَ وَيُنمِى الرِّزقَ وَيُنسِئُ فِى الأَجَلِ وَيُحَبِّبُ إلَى الهلِ وَيُدخِلُ الجَنَّةَ؛
گفتار نيك، ثروت را زياد و روزى را فراوان مىكند، مرگ را به تأخير مىاندازد، (انسان را) محبوب خانواده مىكند و به بهشت وارد مىنمايد.
خصال، ص317، ح100
حدیث (6) امام على عليهالسلام :
مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنّاسِ حازَ مِنهُمُ المَحَبَّةَ؛
هر كس به مردم خوش گمان باشد، محبّت آنان را بدست مىآورد.
غررالحكم، ج5، ص379، ح8842
حدیث (7) امام على عليهالسلام :
عَلَيكُمْبِالسَّخاءِوَح سنِالخُلقِفَإِنَّهُما َزيدانِالرِّزقَوَيوجِ انِالمَحَبَّةَ؛به يكديگر هديه بدهيد تا محبّت را در ميان خود بيفزاييد.
غررالحكم، ج4، ص304، ح6161
حدیث (8) امام صادق عليهالسلام :
اَللّهُمَّ اِنّى أَسأَلُكَ الزَّينَ وَالزّينَةَ وَالمَحَبَّةَ وَأَعوذُ بِكَ مِنَ الشَّينِ وَالشَّنَآنِ وَالمَقتِ؛
خدايا از تو خوبى، آراستگى و محبّت را خواستارم و از بدى و دشمنى و كينه، به تو پناه مىبرم.
كافى، ج5، ص500، ح1
حدیث (9) امام على عليهالسلام :
صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَكبِتُ العَدُوَّ؛
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مىبرد.
غررالحكم، ح 5852
حدیث (10) پيامبر صلىاللهعليهوآله :
وَالّذى نَفسى بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـكُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَـكُم؛
به خدايى كه جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمىشويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمىشويد، مگر اينكه يكديگر را دوست بداريد. آيا مىخواهيد شما را به چيزى راهنمايى كنم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.
مشكاة الانوار، ص 157
حدیث (11) امام صادق عليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ لَيَرحَمُ العَبدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ ؛
بدون ترديد ، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش ، رحم مىكند.
كافى ، ج 6، ص 50، ح 5
حدیث (12) امام على عليهالسلام :
صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَكبِتُ العَدُوَّ؛
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مىبرد.
غررالحكم، ح 5852
حدیث (13) امام صادق عليه السلام :
إِذا أَحبَبتَ رَجُلاً فَلا تُمازِحهُ وَلاتُمارِهِ؛
هر گاه كسى را دوست داشتى، با او نه شوخى كن نه مجادله.
كافى، ج2، ص664، ح9
حدیث (14) امام رضا علیه السلام:
تزاوَرُوا تَحـابـّوا و تَصـافَحُـوا و لا تَحـاشَمُـوا
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
بحارالانوار، ج78، ص 347
حدیث (15) امام حسین علیه السلام:
مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛
کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند.
بحار الانوار، ج75، ص128
حدیث (16) امام على عليهالسلام :
لَو ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفي هذا عَلى أنْ يُبْغِضَني ما أبْغَضَني ولَو صَبَبْتُ الدُّنيا بِجَمّاتِها عَلَى الْمُنافِقِ عَلى أنْ يُحِبَّني ما أَحَبَّني؛اگر با اين شمشيرم بر بينى مؤمن بزنم كه مرا دشمن بدارد با من دشمنى نمىكند و اگر همه دنيا را به منافق بدهم تا مرا دوست بدارد هيچگاه دوستم نخواهد داشت.
نهج البلاغه، حكمت 45
حدیث (17) امام على عليه السلام :
يَكْتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدْقِهِ ثَلاثا:حُسْنَ الثِّقَةِ بِهِ، وَالْمَحَبَّةَ لَهُ، وَالْمَهابَةَ عَنْهُ؛
راستگو با راستگويى خود، سه چيز را به دست مىآورد: اعتماد، محبت و شكوه (در دلها).
غررالحكم، ج 6، ص 480، ح 11038
حدیث (18) پيامبر صلىاللهعليهوآله :
ألا اُخْبِرُكُمْ بِاَشبَهِكُم بى؟ قَالوا: بَلى يا رَسولَ اللّهِ. قالَ: اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَليَنُكُم كَنَفا وَ اَبَرُّكُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّكُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دينِهِ وَ اَصبَرُكُم عَلَى الحَقِّ وَ اَكظَمُكُم لِلغَيظِ وَ اَحسَنُكُم عَفْوا وَ اَشَدُّكُم مِن نَفْسِهِ اِنْصافا فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ؛
آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر كس خوش اخلاقتر، نرمخوتر، به خويشانش نيكوكارتر، نسبت به برادران دينىاش دوستدارتر، بر حق شكيباتر، خشم را فروخورندهتر و با گذشتتر و در خرسندى و خشم با انصاف تر باشد.
كافى، ج 2، ص 240، ح 35
حدیث (19) پيامبر صلىلله عليه و آله :
اَلا اُخْبِرُكُمْ بِشَىْءٍ اِنْ اَنـْتُمْ فَعَلْتُموهُ تَباعَدَ الشَّيْطانُ مِنْـكُمْ كَما تَباعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالوا: بَلى، قالَ: اَلصَّوْمُ يُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَـكْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِى اللّهِ وَ الْمُوازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصّالِحِ يَقْطَعانِ دابِرَهُ وَ الاِْسْتِغْفارُ يَقْطَعُ وَ تينَهُ ؛
آيا شما را از چيزى خبر ندهم كه اگر به آن عمل كنيد، شيطان از شما دور شود، چندان كه مشرق از مغرب دور است؟ عرض كردند: چرا. فرمودند: روزه روى شيطان را سياه مىكند، صدقه پشت او را مىشكند، دوست داشتن براى خدا و هميارى در كار نيك، ريشه او را مىكند و استغفار شاهرگش را مىزند.
ميراث حديث شيعه ، ج 2، ص 20، ح 18
حدیث (20) امام صادق (ع):
ثَلاثٌ تـُورِثُ المَحَبَّه: الـدَیـنُ وَ التَّـواضُعُ وَ البَذلُ؛
سه چیز است که محبت آورد: قـرض دادن و فـروتنـى و بخشـش.
تحف العقول، ص 316
علاقه مندي ها (Bookmarks)