شعر طنز با لهجه قمی


من چیمدونم دای علی اینا رو گف باس من

دای علی گف دیگه من جون دایی هیچ جا نمیرم

بخدا راسشو میگم اونجا و اینجا نمیرم

موتولم را نمیره واس اینکه بنزین ندیره

دیدن اوس ممدلی و اوس ماشالا نمیرم

پاهام چرچر میکنه دیگه حناسی ندارم

مث اون روزا دیگه اَچینه بالا نمیرم

سیب زمینی میدونی کیلویی شصّد تومنه

مث الور توی آش رشته دیگه وا نمیرم

اگ بخوام شنو کنم بازم میرم سد کبار

توی روخدونه میرم کنار دریا نمیرم

حسنه میگه بریم تا تنگه دلاورون

یه خارجنگ اونجا دیدم من دیگه اونجا نمیرم

اگه دم دل بکنم نونِ خالی کوف می کنم

دنبال خوردن مرغ و قیمه شوربا نمیرم

یه مشته کشمش فرخی می ریزم توی جیبام

دنبال پسه ی شام و تنده خرما نمیرم

همه چیز گرون شده هیچی نگو جون دائیه

باس این قجمه می رم که دولا دولا نمیرم

خدمت همه جیگر طلاهای قمی