هند
ماه رمضان نزد مسلمانان هند با جمعیتی بیش از 200 میلیون نفر از اهمیت خاصی برخوردار است، به طوری که در دهه سوم ماه شعبان و در آستانه فرارسیدن ماه مهمانی خدا، مسلمانان با غبار روبی و تمیزکردن مساجد، خود را برای استقبال از ماه مبارک رمضان آماده می‌کنند.
همچنین مسلمانان با رنگ‌آمیزی و استفاده از انواع خوشبوکننده‌ها و پارچه‌های متنوع با تزئین اماکن و مساجد زمینه جذب و حضور بیشتر مردم به این اماکن را در این ماه فراهم می‌کنند. مسلمانان در هند به طور معمول ده روز آخر ماه مبارک رمضان را به اعتکاف می‌گذرانند و توجه خاصی به شب‌های قدر دارند به همین علت در شب قدر بهترین لباس‌ها را می‌پوشند. مسلمانان این کشور در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان به زیارت قبور می‌روند و بر سر مزار آنان قرآن تلاوت می‌کنند. در کشور هند، جمعه آخر ماه مبارک رمضان جمعه وداع نامیده می‌شود و به همین مناسبت مسلمانان به بزرگ‌ترین مسجد شهر می‌روند و نماز جمعه را برپا می‌دارند و پنجشنبه‌شب خیابان‌های مجاور را مسدود کرده و آنجا را پاکیزه می‌کنند. روزه‌داران در این ماه، روزه خود را با نمک، آب و خرما باز می‌‌کنند.



مالزی
آغاز ماه مبارک رمضان در مالزی به دلیل تنوع قومی گسترده و حضور اقلیت قابل توجهی از چینی‌ها و هندوها، تا حدودی متفاوت از دیگر کشورهای اسلامی است. با آغاز ماه رمضان چهره بیشتر شهرهای این کشور رنگ و بوی مذهبی به خود گرفته و فعال شدن بیشتر مساجد و پخش مداوم دعا، نیایش و قرآن، آذین‌بندی خیابان‌ها، افزایش فعالیت‌های فرهنگی مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات این کشور، برپایی بازارهای مخصوص رمضان و تعطیلی روزانه برخی رستوران‌های مسلمانان از جمله ویژگی‌های این ماه مبارک در مالزی محسوب می‌شود.
یکی از جلوه‌های بارز ماه مبارک رمضان در مالزی که همچنین به عنوان یک سنت دیرینه در این کشور تلقی می‌شود، راه‌اندازی بازارهای رمضان با عنوان محلی پاسار مالام است که در ایام این ماه همه روزه در گوشه و کنار شهرها هنگام افطار برپا می‌شود. در بیشتر مساجد مالزی بویژه مساجد بزرگ این کشور هر شب سفره افطار برقرار است و با گفتن اذان مغرب مردم در مساجد با خرما و شربت روزه خود را باز و در نماز مغرب شرکت می‌کنند. پس از نماز مغرب هم سفره افطار کامل شده و از روزه‌داران با انواع غذاهای بومی و سنتی پذیرایی می‌شود. برپایی نماز تراویح از جمله دیگر رسوم مسلمانان این کشور در ایام رمضان محسوب می‌شود، به طوری که مردم این کشور پس از افطار و اقامه نماز مغرب به صورت گروهی به مساجد می‌روند و مراسم نماز تراویح را به عنوان یک وظیفه عبادی به جا می‌آورند.



کویت
در ماه رمضان فضای روحانی و خاصی در سراسر کشور کویت حکمفرماست. هرساله در روز آخر شعبان مراسم ویژه‌ای به نام قریش برگزار می‌شود که در این مراسم، مردم پایان ماه شعبان و فرارسیدن ماه مبارک رمضان را جشن می‌گیرند و شیرینی و حلوای خاصی را میان مردم و خانواده‌ها توزیع می‌کنند. همچنین در پنج روز اول ماه مبارک، مردم در دیدارهای خیابانی یا با حضور در خانه بزرگان فرارسیدن ماه رمضان را به هم تبریک می‌گویند و در این چند روز کمتر کسی در خانه می‌ماند. همچنین مردم در دیوانیه‌ها ـ که محل‌هایی برای تجمع اهالی یک قوم یا محله‌اند ـ برای دیدار و گفت‌وگو با بزرگان خود جمع می‌شوند و فرارسیدن ماه مبارک رمضان را به یکدیگر تبریک می‌گویند.
در نیمه ماه رمضان یعنی روز پانزدهم نیز مراسم خاصی در این کشور برگزار می‌شود، به‌گونه‌ای که پس از افطار، کودکان با لباس‌های سنتی و نو به خیابان‌ها می‌آیند و با سردادن سرودهای محلی ویژه‌ای، این روز را تبریک می‌گویند.
از روز اول ماه رمضان در همه محله‌ها در کنار خیابان‌ها خیمه‌هایی دیده می‌شود که به توزیع افطار میان مردم می‌پردازند. در کویت نیز مانند دیگر کشورهای عربی افرادی با نام مسحراتی وجود دارند که در سحرهای ماه رمضان، مردم را از خواب بیدار می‌کنند. تاکید مردم کویت بر اقامه نماز صبح در مساجد از نکات قابل توجه دیگر کویتی‌هاست.



افغانستان
رمضان در افغانستان متفاوت، اما همانند سایر کشورهای اسلامی شور و حال دیگری دارد. مردم افغانستان ‏آداب و رسوم خاصی دارند و از چند روز قبل به پیشواز ماه رمضان می‌روند. بسیاری از مردم این کشور روزهای آخر ماه شعبان را روزه می‌گیرند و به این ترتیب از ماه رمضان استقبال ‏می‌کنند. همچنین افغان​ها قبل از ماه رمضان به جارو و غبارروبی مساجد پرداخته تا آن را برای استقبال پرشور ‏مردم از منابر وعظ و مهمانی خدا آماده کنند. در این ماه به جای موسیقی از خانه‌ها و بازار، صدای مداحی و منقبت(نعت) رسول گرامی اسلام(ص) و ‏سایر بزرگان دینی شنیده می‌شود.‏ افطاری ‌دادن به فقرا و کمک به آنها در بین مردم افغانستان مرسوم است و در مساجد هر کسی سعی دارد با ‏دادن افطاری کسب فیض کند. گاه سبقت گرفتن مردم برای دادن افطاری بر دیگران دیدنی است. سفره‌های مردم در ماه رمضان اندکی رنگین‌تر از سابق می‌شود. چاشنی سفره حتی در خانواده‌های فقیر ‏هیچ‌گاه ترک نمی‌شود و نوعی ترشی خاص افغانی به نام چتنی تهیه می‌​کنند. زولبیا که مردم افغانستان آن را جلبی می‌نامند، طرفداران زیادی در این ماه دارد.



جمهوری آذربایجان
مسلمانان جمهوری آذربایجان، ماه رمضان را ماه عروج می‌نامند و یک هفته قبل از حلول ماه مبارک به تدارک جشن می‌پردازند. مسلمانان این کشور با حلول این ماه، مسابقه اسب‌سواری و جشن‌های ملی خود را برگزار می‌کنند. در این ماه بیشتر رستوران‌ها به حالت تعطیل درمی‌آیند و افرادی که به عنوان خواننده در این رستوران‌ها برنامه موسیقی اجرا می‌نمایند به احترام ماه مبارک رمضان برنامه‌های خود را تعطیل می​کنند. همچنین در این ماه در اغلب مساجد سفره احسان برپا می‌شود و به‌طور کلی مساجد در این ماه از ازدحام بیشتری نسبت به ماه‌های دیگر برخوردار است، بویژه مساجد بزرگ که مسلمانان جمهوری آذربایجان نماز را در این مساجد باشکوه به جماعت به‌جا می‌آورند.



ترکیه
مسلمانان در ترکیه قبل از شروع ماه رمضان به تزئین خیابان‌ها و مساجد می‌پردازند و با چراغانی مساجد و گذرها، آمدن ماه رمضان را به یکدیگر تبریک می‌گویند.
بازار عطارین ـ که یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین بازارهای قدیمی تجاری در کلانشهر استانبول است ـ در ایام ماه رمضان ازدحام شدیدی برای خرید و فروش در آن به چشم می‌خورد و مسلمانان به خرید مایحتاج این ماه بویژه انواع شیرینی‌ها و غذاهای مخصوص اقدام می‌کنند. طی ایام ماه مبارک رمضان در برخی شهرهای ترکیه چادرها و خیمه‌هایی در میادین و اماکن عمومی به منظور افطاری دادن برپاست تا کسانی را که هنگام افطار در منزل نیستند یا در حال رانندگی‌ هستند، افطاری دهند. هنگام سحر علاوه بر بانگ مناجات مساجد براساس عادتی دیرینه و قدیمی، سحرخوان‌ها به خیابان‌ها و کوچه‌ها می‌آیند و برای بیدار کردن مسلمانان جهت خوردن سحری و اقامه نماز آواز سر می‌دهد.
برنامه دیگر در ماه مبارک رمضان به نمایش گذاشتن خرقه شریف (منسوب به نبی مکرم اسلام(ص)) است که در موزه استانبول قرار دارد. نمایش خرقه شریف بسیار مورد توجه مردم ترکیه است و از اقصی نقاط این کشور برای دیدن آن به استانبول مسافرت می‌کنند.
منبع : روزنامه جام جم (92/4/20)