تعظيم قمي قانع تتوي گويد: «آقا تعظيما قمي، در هند آمده، مدّتي گذراند و قصد مراجعت كرده، در بلده تته دو سال به تعظيم كمال نزد مير كمال الدين احمدخان رضويماند. و كرّت ثاني سوي هند شتافته، ظاهراً همان طرفها گذشته باشد. بلا واسطهشاگرد ميرزا صائب مي شود. كلامش به غايت رنگين و پرتمكين واقع [شده]به عينه طرز ميرزا صائب در اشعارش مبرهن [است ] و شاگرد رشيد به استاد نيكمانند است:

دلم از جوش حيرت بسكه دم در خويشتن دزدد به رنگ آهوي تصوير، رم در خويشتن دزدد
در آغوش خطر دارد سرشكم جسم خاكي را شكست افتد به دي واري كه نم در خويشتن دزدد»(9)
وفات وي در نتايج الافكار (ص 129) اواخر قرن يازدهم هجري ذكر شده است.




9) مقالات الشعرا، ص 130.