بهاري قمي
تقي اوحدي گويد: «بهار بي خزان گلستان ياري، مولانا بهاري، نام وي علي مير است و مولد و منشأ وي شهر قم است. مؤلف او را در اوّل نهصد و نود و شش (996 ه ) در شيراز ديده با او مدّتها مخصوص و همسفر بود. الحق ياري خوب، هم مشرب و همه جا همراه است. اكنون شانزده سال بيشتر است كه به هند آمده، تتّبع دواوين قدما مي كند و اشعار بسيار از پيشينيان جمع كرده، به هر كس مي دهد. باعث رواج ائمه سخن شده، و وي از نسل شيخ بابويه قمي است».
بعداً افزوده است: «در هزار و بيست و شش (1026 ه ) در لاهور در گذشته، و له:
وين چه شمعست كه بزم دو جهان روشن ازوست
چاك در پيرهن صبر تو تا دامن ازوست»
اين چه طغيان جنونست بهاري، كه دگر
اين چه حسنست كه آب رخ صد گلشن ازوست
علاقه مندي ها (Bookmarks)