ديگر از بقاع مقدسه قم بقعه امامزاده زيد است، و چنان که گويند از نبيرهها و نتايج حضرت سيد الساجدين (ع) میباشد. بقعه مختصر و صحن مخروبه داشت کهحاليه جزء صحن موسی مبرقع شده، اصل قبر بقدر يک ذرع از زمين بقعه مرتفع است، روی آن همه کاشی معرق است، که به خط ثلث ممتاز کتيبهای بر روی آن نوشته شده و گنبد مختصری دارد، بانی اين عمارت از قراری که بر بالای سر درببقعه از خارج درب کتيبه به خط ثلث از گچ بيرون آوردهاند « خواجه بهاءالدين هبةالله قمی » است و سنه 847 تاريخ آن است، عين عبارت اين است: « بسم الله الرحمن الرحيم کل شیء هالک الاوجهه له الحکم و اليه ترجعون و قال النبی الامیصلوات الله عليه من زار احداً من ذريتی فکأنما زارنی و من زارنی فقد زار الله عزوجل هذا مضجع ابن الامام زيد بن الامام زين العابدين علی بن الامام حسين بنعلی (ع) تشرف بهذا البناء الصدر الکبير خواجه بهاءالدين هبةالله القمی فی شهورسنة سبع و اربعين و ثمانمأة ».
در ايوان ديگر اين بقعه که جنب مسجد است سنگی است که بر روی آن اشعاری نوشته شده است که اين بقعه از يک دانه گندم ساخته شده است. يعنی يک دانه گندم را کاشتهاند آن چه از او به عمل آمده او را هم کشتهاند و هم چنين تاحاصل او زياد شده از محصول او اين قبه بنا شده! و آن اشعار اين است:
به يک دانه گندم ز لطف اله
تمامست گنبد به اقبال شاه
به سعی براهيم ابن اويس
رسيده به اتمام اين بارگاه
خرد گفت تاريخ او را بگو
به هفتاد و نه نهصدش کن نگاه
ديگر امامزاده زيد نزديک شاهزاده است که گويند او هم از اولاد امام زينالعابدين (ع) است، و صحنی مخروبه و بقعه محقر دارد و جنب بقعه او مسجدی است که مرحوم آخوند ملا غلامحسين در آن جا به جماعت نماز میگذاردند، وظاهراً نسب او از اين قرار است: زيد بن حسن بن علی بن حمزة القمی ابن احمد بنمحمّد بن اسمعيل بن محمّد بن عبدالله الباهر ابن امام زينالعابدين (ع) و محتمل است که زيد بن اسحاق بن موسی بن اسحاق بن ابراهيم بن موسی بن ابراهيم بن موسی بن جعفر (ع) باشد و اين دو احتمال درباره هر دو زيد میرود و العلم عندالله ».
_____________________________________
منبع:- اداره كل ميراث فرهنگی ، صنايع دستی و گردشگری استان قم
علاقه مندي ها (Bookmarks)