آیت الله شيخ عباس قمی
شيخ عباس قمی فرزند محمد رضا از محدثان و تاريخ نگاران معروف و مشهور به خاتم المحدثين است.
وی در سال 1294 ه. ق در شهر قم متولد شد و پس از سپری کردن تحصيلات ابتدايی، در سن هجده سالگی عازم نجف اشرف گرديد و از محضر درس محدث بزرگ، حاج ميرزا حسين نوری بهره ها برد.
پس از فوت آن مرحوم، به قم مراجعت کرد و چند سال در قم به تاليف و موعظه اشتغال داشت تا اين که در سال 1332 به علت فقر و تنگدستی و عدم مساعدت اهل روزگار، از قم به سوی مشهد مقدس حرکت کرد و در آن جا از برکت امام هشتم مشکلاتش برطرف گرديد و به تاليف کتب و نشر معارف اهل بيت پرداخت. وی سپس در سال 1352 از مشهد مقدس عازم نجف اشرف گرديد و تا پايان عمر در اين شهر مقيم بودند.
محدث قمی يکی از پرکارترين علمای شيعه است که در تاريخ اين سرزمين از جايگاهی ويژه برخوردار می باشد. او به منظور تهيه و تدوين آثار تشيع ، مسافرت های گوناگونی را با پای پياده در سرزمين های مختلف انجام داد تا به نوشته ها و تاليفاتش رنگ جاودانگی بخشيد، به گونه ای که امروز هيچ واعظ و مروج دينی يافت نمی شود که از آثار وی بهره ای نبرده باشد. کتاب مفاتيح الجنان دريای عميق عرفان از آثار برجسته وی می باشد.
اين عالم وارسته پس از عمری تلاش و کوشش، سرانجام درسال 1359 ه . ق به جهان باقی شتافت و پيکر پاکش در کنار صحن علی بن ابی طالب در نجف اشرف به خاک سپرده شد. از آثار او می توان از : الانوار الالبهيه، الکنی و الالقاب، منازل الاخره، سفينه البحار، منتهی الامال و ديگر کتب نام برد.
نمونه ای از دست خط آیت الله شیخ عباس قمی
________________________________
منبع:سازمان میراث فرهنگی قم/عکس:hodablog.ir /shia-leaders.com
علاقه مندي ها (Bookmarks)