نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

موضوع: به بهانه روز بزرگداشت 'سعدي' حكيم سخن آفرين

  1. #1
    كاربر درجه 2
    بانوی شرقی آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2012
    سن
    33
    نوشته ها
    959
    نوشته های وبلاگ
    361
    میزان امتیاز
    22

    پیش فرض به بهانه روز بزرگداشت 'سعدي' حكيم سخن آفرين


    اول ارديبهشت ماه درتقويم ملي ايرانيان، روز بزرگداشت سعدي نام گذاري شده است و هر ساله در آيين هاي ويژه اي كه از سوي مجامع فرهنگي برگزار مي شود، ياد و نام اين شاعر بلند آوازه ايران زمين، گرامي داشته مي شود.

    مشرف الدين مصلح بن عبدالله سعدي شيرازي مشهور به 'شيخ سعدي' يكي از بزرگترين شعراي فارسي گوي ايران و سخنوران جهان است كه پس از فردوسي، همچون ستاره اي در آسمان ادبيات كشورمان مي درخشد.

    شيخ اجل در دهه اول قرن هفتم در شهر شيراز به دنيا آمد و هنوز كودكي بيش نبود كه پدرش درگذشت.

    پس از تحصيل مقدمات علوم از شيراز به بغداد رفت و در مدرسه نظاميه به تكميل دانش خود پرداخت.

    وي در نظاميه بغداد كه مهمترين مركز علم و دانش آن زمان به حساب مي‌آمد، در درس استادان معروفي چون 'سهروردي' شركت كرد و پس از اين دوره به حجاز، شام و سوريه رفت و در آخر راهي سفر حج شد كه اين چرخه بر دانش و تجربه وي مي افزود.

    سعدي در روزگار سلطنت اتابك ابوبكر بن سعد به شيراز بازگشت و در همين ايام دو اثر جاودان بوستان و گلستان را آفريد و به نام 'اتابك' و پسرش سعد بن ابوبكر كرد.

    در پي از بين رفتن حكومت سلغريان، اين شاعر جهانديده بار ديگر از شيراز خارج شد و به بغداد و حجاز رفت، در بازگشت به شيراز، با آنكه مورد احترام و تكريم بزرگان فارس بود، ولي به خلوت پناه برد و مشغول رياضت شد.

    وي رفتار پادشاهان را به خوبي مي‌شناخت، با عاشقان، پهلوانان، شيوخ، صوفيان و رندان همنشين مي‌شد و خامي روزگار جواني را به تجربه سفرهاي مكرر به پختگي دوران پيري پيوند مي‌زد.

    سفرهاي سعدي تنها جستجوي تنوع، طلب دانش و آگاهي از رسوم و فرهنگ‌هاي مختلف نبود، بلكه هر سفر تجربه‌اي معنوي نيز به شمار مي‌آمد.

    ره آورد اين سفرها براي وي علاوه بر تجارب معنوي و دنيوي، انبوهي از روايت، قصه‌ها و مشاهداتي بود كه ريشه در واقعيت زندگي بشر داشت، چنانكه هر حكايت گلستان، پنجره اي رو به زندگي مي‌گشايد و گويي هر عبارتش از پس هزاران تجربه و آزمايش به شيوه اي يقيني بيان مي شود.

    شايد يكي از مهمترين عوامل دلنشيني پندها و اندرزهاي سعدي در ميان عوام و خواص، وجه عيني بودن آنهاست. اگرچه لحن كلام و نحوه بيان هنرمندانه آنها نيز سهمي عمده در ماندگاري اين نوع از آثارش دارد.

    از سويي، بنا بر روايت خود سعدي، خلق آثار جاوداني همچون گلستان و بوستان در چند ماه، بيانگر اين نكته است كه اين شاعر بزرگ، از چه گنجينه دانايي، توانايي، تجارب اجتماعي و عرفاني و ادبي برخوردار بوده است.

    آثار سعدي علاوه بر آن كه عصاره و چكيده انديشه ها و تاملات عرفاني، اجتماعي و تربيتي وي است، آيينه خصايل، خلق و خوي و منش ملتي كهنسال است و از همين رو هيچ وقت شكوه و درخشش خود را از دست نمي دهد.

    اين استاد سخن،در طول زندگي گهربارش، آثار جاودانه اي در زمينه ادبيات از خود به جاي گذاشته است.

    از آثار مهم و گرانبهاي اين شاعر بلند آوازه ايران مي توان به گلستان به عنوان شاهكار بلاغت در هشت باب به نثر در سال 656 و بوستان كه از عالي ترين آثار قلمي وي و يكي از شاهكارهاي شعر فارسي است كه مشتمل بر اخلاق، تربيت، سياست و مفاهيم اجتماعي است.

    بوستان سعدي حدود چهار هزار بيت به سال 655 در ده باب به نام هاي عدل، احسان، عشق، تواضع، رضا، ذكر، تربيت، شكر، توبه، مناجات و ختم كتاب نوشته شد.

    البته قصايد عربي، خبيثات، صاحبيات، قصايد فارسي در ستايش پروردگار و مدح و اندرز و نصيحت بزرگان و پادشاهان معاصر سعدي، مراثي، ملمعات، مثلثات و ترجيعات و غزليات كه شامل چهار بخش طيبات، بدايع، خواتيم و غزليات قديم است.

    مجالس پنجگانه كه به نثر و در بردارنده خطابه ها و سخنراني هاي سعدي است و كتاب

    نصيحة الملوك كه در پند و اخلاق نوشته شده است.

    شيخ اجل سعدي شيرازي در دوران جواني به بغداد رفت و در مدرسه نظاميه و حوزه هاي ديگر مشغول به تحصيل شد و پس از آن به سوريه و عربستان مسافرت كرد و پس از بجاي آوردن مراسم حج به شيراز برگشت.

    قضاوت در مورد استاد سخن كار آساني نيست چون سعدي، سلطان مسلم ملك سخن و در بيان مطالب در نوع خود مسلط ترين شاعر مي باشد.

    سراسر آثار و سخنان سعدي در مورد حمد و ستايش خداوند است و مي توان گفت كه سعدي در اين زمينه گوهر دردانه است.

    البته كلام سعدي و سخنان وي در زندگي امروز ما نيز تاثير بسزايي دارد، چون سعدي علاوه بر اشعار و گفته هاي عرفاني، معلم زندگي است و سراسر آثار وي نيز به خصوص در كتابهاي گلستان و بوستان، درس زندگي و سالم زيستن را به ما آموزش مي دهد.

    سعدي در تمامي آثار خود اول به مدح و ستايش پروردگار عالم مي پردازد و اين ستايش كاملا شفاف است و لازم به تعبير و تفسير نيست.

    وي پس از حمد و ستايش خداوند به سراغ برترين مخلوق حضرت محمد(ص) مي رود و با بيانهاي بسيار زيبا در مورد خاتم الانبيا صحبت مي كند كه در نوع خود بي نظير است.

    اين شاعر گرانقدر كشورمان در حد فاصل سالهاي 691 تا 694 هجري قمري پس از عمري جهد و شوريدگي دنيا را بدرود گفت.
    بــــرای ِ هــر کـس کـه رفــتـنی سـت ،
    فــــقـط بــــایــــد ..
    کنــــار ایــستــاد ..
    و ..
    راه بـــــاز کـــــرد !
    بــه هـمـیـن ســـادگــــی !

  2. #2
    كاربر درجه 5
    tarane آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Feb 2012
    محل سکونت
    قم
    نوشته ها
    51
    نوشته های وبلاگ
    37
    میزان امتیاز
    13

    پیش فرض پاسخ : به بهانه روز بزرگداشت 'سعدي' حكيم سخن آفرين

    ر و جان و زر و جاهم همه گو، رو به سلامت

    «عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت


    همه سهل است تحمل نکنم بار جدایی»


    درد بیمار نپرسند به شهر تو طبیبان


    کس درین شهر ندارد سر تیمار غریبان

    نتوان گفت غم از بیم رقیبان به حبیبان


    «حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان


    این توانم که بیایم سر کویت بگدایی»


    گِرد گلزارِ رخ تست غبار خط ریحان


    چون نگارین خطِ تذهیب بدیباچه قرآن

    ای لبت آیت رحمت دهنت نفطه ایمان

    «آن نه خال است و زنخدان و سر زلف پریشان
    که دل اهل نظر برد که سریست خدایی»

    هر شب هجر بر آنم که اگر وصل بجویم


    همه چون نی بفغان آیم و چون چنگ بمویم
    ل
    یک مدهوش شوم چون سر زلف تو ببویم


    «گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم


    چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی»


    چرخ امشب که بکام دل ما خواسته گشتن


    دامنِ وصل تو نتوان برقیبان تو هشتن

    نتوان از تو برای دل همسایه گذشتن


    «شمع را باید از این خانه برون بردن و کشتن


    تا که همسایه نداند که تو در خانهء مایی»


    سعدی این گفت و شد ازگفتهِ خود باز پشیمان


    که مریض تب عشق تو هدر گوید و هذیان
    بشب تیره نهفتن نتوان ماه درخشان
    «کشتن شمع چه حاجت بود از بیم رقیبان
    پرتو روی تو گوید که تو در خانهء مایی»

    نرگس مست تو مستوری مردم نگزیند


    دست گلچین نرسد تا گلی از شاخ تو چیند

    جلوه کن جلوه که خورشید بخلوت ننشیند


    «پرده بردار که بیگانه خود آن روی نه بیند


    تو بزرگی و در آئینهء کوچک ننمایی»


    نازم آن سر که چو گیسوی تو در پای تو ریزد


    نازم آن پای که از کوی وفای تو نخیزد

    شهریار آن نه که با لشکر عشق تو ستیزد


    «سعدی آن نیست که هرگز ز کمند تو گریزد


    که بدانست که در بند تو خوشتر ز رهایی
    ویرایش توسط tarane : 04-19-2012 در ساعت 03:35 PM

موضوعات مشابه

  1. به مناست 15 اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ صدوق
    توسط mina90 در انجمن مناسبت هاي مذهبي
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 05-03-2012, 10:20 AM
  2. عشق را بهانه میکنم
    توسط sms در انجمن انجمن شعر
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 02-18-2012, 03:25 PM
  3. روز بزرگداشت حکیم عمر خیام
    توسط saye در انجمن تقويم
    پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 05-12-2011, 10:36 PM
  4. روز بزرگداشت فردوسی
    توسط saye در انجمن تقويم
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 05-12-2011, 09:31 PM
  5. روز بزرگداشت ملاصدرا
    توسط saye در انجمن تقويم
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 05-12-2011, 05:00 PM

کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0

هیچ عضوی در لیست وجود ندارد.

علاقه مندي ها (Bookmarks)

علاقه مندي ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •