اشعار و جملات ادبی و پند آموز دکتر علی شریعتی

[saye]

غریبی در طوفان جا مانده، آخرین فریادهاي خسته اش را که تو را میخواند، بشنو،
بشتاب و او را دریاب.

[saye]

خدایا به هرکی که دوست می داري بیاموز که عشق بهتر از زندگی کردن است و
به هرکی که دوست تر میداري بچشان که دوست داشتن از عشق برتر!

[saye]

زیبایی همواره تشنه ي دلی است که به او عشق ورزد.

[saye]

مردن همچون زیستن بهانه اي میخواهد.

[saye]

تنهایی، آرامگاه جاوید من است، و درد و سکوت، همنشین تنهایی من.

[saye]

چه امید؟ بندم در این زندگانی، که در ناامیدي سر آمد جوانی، سر آمد جوانی و
ما را نیامد پیام وفایی از زندگانی.

[saye]

آیا در این دنیا کسی است بفهمد که در این لحظه چه میکشم؟ چه حالی دارم؟
چقدر زنده نبودن خوب است... خوب خوب خوب

[saye]

هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود، هنگامی لب به زمزمه گشودم که
مخاطبی نداشتم و هنگامی تشنه ي آتششدم که در برابر دریا بود... دریا و دریا...

[saye]

همیشه حرف هایست براي گفتن و حرف هایست براي نگفتن، ارزشهر کس به
اندازه ي حرف هایست که براي نگفتن دارد.

[setare]

امام حسين (ع) بيشتر از آب تشنه ي لبيک بود...

افسوس که به جاي افکارش زخمهاي تنش را نشانمان دادند و بزرگ ترين دردش را بي آبي ناميدند