نسب شریف امامزاده سید علی موسی الرضا(ع) مدفون در خیابان طالقانی شهر قم با چهار واسطه به امام جواد(ع) منتهی میشود.
وی سیدی جلیل القدر عظیمالشان و بسیار بزرگوار بود. او ریاست شهر قم و نقابت سادات علوی را به عهده داشت و از سرشناسان خاندان رضوی در قم بوده است.
محمدحسن قمی مولف تاریخ قم درباره وی مینویسد «ابوالحسن در قم بود و به کار و بار برادرش ابی محمد و خواهرش قیام کرد وضعیتهایی که از پدرش مانده بود به دست آورد و آنچه به رهن بودند از رهن بیرون آورد و قواعد و سیرت او مجموع نیکو و پسندیده بود و با مردم شهر قم معیشت و زندگانی به وجه احسن کرده و حقوق ایشان رعایت میکرد تا جاییکه گویا یکی از ایشان است.
سپس اهل قم به صحبت او میل کردند و او رئیس سرور ایشان شد. مویدالدوله و امیر فخر الدوله قدر او شناختند و حق او را دانستند و بعضی خراج او بدو بخشیدند و مجری داشتند.
پس او در سال 370 ه.ق به حج رفت و ملک عضدالدوله و تاجالدوله قدر او دانستند و او را گرامی داشتند و چون حج خانه خدا بگذارد و به مدینه بازآمد بر پسران عم خود شفقت کرد و رحمت افزود و ایشان را خلعت و عطا بخشید، پس او را شکر بسیار گفتند.
او به جانب قم عزیمت کرد و در ماه ربیعالاخر سال 371 ه.ق به قم رسید. مردم قم به قدوم او بشارت کردند و شادی افزودند و بر سرکوچهها و محلهها آذینها بستند و صاحب الجلیل کافی الکفاة ابوالقاسم اسماعیل بن عباد به او نامهای نوشت و او را به معاودت از حج خانه خدای تعالی و مراجعت به شهر و منزل خود تهنیت گفت».
ابوالحسن موسی بن احمد مردی بس فاضل، متواضع و متخلق و سهل الجانب بوده است. با عنفوان جوانی و حداثت سن، نقابت سادات علویه شهر قم و نواحی آن به او مفوض بوده است. او در سال 372 ه . ق به زیارت جدش امام رضا(ع) رفت و سپس سال 375 ه . ق در قم وفات کرد
علاقه مندي ها (Bookmarks)