از این آدم های بد دهن همه جا پیدا میشه.این چیزا دیگه مربوط به شعور آدماس به لهجه کاری ندارهنزدیک بود با حرفاش سرشو به باد بده
از این آدم های بد دهن همه جا پیدا میشه.این چیزا دیگه مربوط به شعور آدماس به لهجه کاری ندارهنزدیک بود با حرفاش سرشو به باد بده
قم خونه منه... دوسش دارم داداش
مطالب آموزشی را در انجمن ها ارسال کنیم| مطالب شخصی و سرگرمی را وبلاگ ها ارسال کنیم
برای آشنایی با یکدیگر و گفتگو از گروهای دسته جمعی استفاده کنیم
1 مطلب مفید و آموزشی با ارزشتر از 100 مطلب خبری و طنز است
هفته ای یک مطلب مفید ارسال کنیم
تاپیک معرفی اعضای سایت قمیا || انجمن دانشگاه قم
سلام به دوستان من با اینکه بیست و هفت هش سال تو قم زندگی کردم و اونجا رو از همۀ شهرای دنیا بیشتر دوس دارم (با مردمش)، ولی از لهجه و اخلاق اقشاری از مردمش به شدت متنفرم. لهجه ای که هنگام صحبت کردن با آن لهجه لزوما دهانت حالتی کج پیدا میکند! و بدون استثنا در مکالماتشون از کلمات مبتذل و پست کوچه بازاری مثل «گوه و أن و غیره» استفاده میشود. یعنی چیزی علاوه بر مقداری که در همۀ شهرها رایج است. دقیق که نگاه میکنی میبینی خیلی از مردم قم بسیار خشن هستند و وقتی با ایشان مراوده میکنی (مخصوصا کاسبها) به هیچ عنوان روابط اجتماعی خوبی ندارند. طوری که حتی در مکالمات و تعارفات ابتدایی هم سررشته ای ندارند و در یک کلام، بیانشون خوب نیست. بیتعارف که بخوام بگم باید بگم در ارتباطاتشون نه ادب حکمفرماست نه هنر «خوب و مهربان صحبت کردن» را (مثل مردم شیرین زبان تهران) بلد نیستند. کافیه برای امتحان یه سری به یک مغازه در پاساژهای مرکزی شهر بزنی تا با مغز استخوان درک کنی چه میگویم. مردم در قم وقتی میخوان به دوستشون ابراز احساسات کنن یا کلا بلد نیستند این کارو بکنن یا اینکه به صورتی مبتذل این کارو میکنن. نکته دیگه اینکه برخلاف آموزه های دین اسلام که قم مهد این دینه، مردم این شهر خیلی هم راحت به هم اهانت میکنن؛ کافیه یه بهونۀ کوچیک برا بی احترام به تو پیدا کنن، کلماتی رو نثارت میکنن که از تعجب دهنت باز میمونه. البته تا حدودی همۀ مردم دنیا همینطورن ولی خب قم بیشتره. جدیدا هم کلیپهای زیادی توی اینترنت پیدا میکنی که چند جوان احمق و بی ادب و بی اصل و نصب قمی، شروع کردن به ارائۀ چهره ای کثیف و زشت و فحاش از قم و مردمش. طوری که اگه کسی ندونه فکر میکنه اینجا بی ادب ترین مکان دنیاست و این واقعا مکالمۀ تمام مردم شریف قمه! به جای اینکه مردم قم جزو خوش گفتارترین مردم دنیا و باکلاس ترین مردمان معرفی شوند این جریان و موج زشتی که در این کلیپها رایج شده از این مردم چهره ای عقده ای و عقب مانده ارائه میده. کلیپهایی که پر از فحش و دهن کجی بوده و بچه باز(لواط) بودن مردم قم را اثبات میکند. در این کلیپها هر یک از افراد و کاراکترها یک صفت زشت دارند. (ممد شاشو، اصغر سنگله،...). البته این خشونت در رفتار و بیان مردم قدیم قم، میتونه بخاطر کویری و بدآب و هوا بودن قم باشه. ولی خب مگر شهرهای کویریه دیگه همین اخلاق رو دارند؟! خیر. پس احتمال قوی تر برای این قضیه احتمالا شیعه گری مردم قم و کشیدن بار سنگین دین در طول صدها سال گذشته بوده طوری که بسیاری از فشار حکومتهای کثیف گذشته بر روی دوش ایشان بوده و همیشه با ایشان سختگیری میشده. درست مثل داستان معروف جوشی بودن سادات. جوشی بودن سادات هم یحتمل از این باب باشه؛ چراکه دولتهای طاغوت در این 1400 سال همیشه دنبال سادات و علویون بودهاند و ایشان همیشه در سختی و مشقت بوده اند و توسط این دولتها تحت تعقیب بوده و شکنجه میشدند. به همین خاطر خلقی تنگ پیدا میکرده اند. به هر حال کار به این حرفا ندارم. من خودم اصل و نسبم یه طرفش (پدر) از آذربایجانه و طرف دیگش (مادر) از لرستانه. در اصفهان به دنیا آمدهام. در قم بزرگ شدهام. و الان در کرج زندگی میکنم. در کل و به دور از هر تعصب و ملیت گرایی که به قضیه نگاه کنی میبینی لهجه های زیادی در ایران علی الخصوص لهجۀ مردم قم به شدت مبتذل و زشته. البته منظور ته لهجه نیست ها. اتفاقا ته لهجۀ قمیها کمی شیرین است؛ ولی آن ته لهجه خیلی کم استعمال میشه و همیشه تحت تاثیر وجه غالب لهجۀ قمیها و آن بی ادبیهای رایج در آن بوده است. مثلا خیلی کلمات را بیخود میشکنند یا تبدیل میکنند یا خلاصه میکنند و یا با فحش و ناسزا قاطی میکنن. این معضل مخصوص اهل قم هم نیست. به نظر شما چرا همۀ مردم ایران نباید طوری با هم صحبت کنند که وقتی نگاه میکنی عشق کنی. نمیخواهم از لهجۀ مردم تهران دفاع الکی کنم ولی شما بین ارتباطات روزمرۀ مردم تهران با هم و مردم قم با یکدیگر یک مقایسهای بکنید؛ فارغ از هر ملیت و دین و نسبی، انصافا ببینید کدام را میپسندید. کار به رِند و گرگ بودن روحیۀ مردم تهران ندارم و میدانم که آنجا با پنبه سر میبرند. ولی بنده ترجیح میدهم سرم با پنبه بریده شود تا با کلمات رکیک. اتفاقا در شهری مثل تهران یاد میگیری که نگذاری سرت را با پنبه ببرند ولی در امثال قم که زندگی کنی کافیه یک فروشنده یا راننده یا هر کس دیگری بخواهد با کلمات زیبا جیبت را خالی کند! میبینی که یا سریع وا میدهی و یا موضعی افراطی در مقابله میگیری! از نظر زیباشناسی که به لهجههای یزدی، اصفهانی، قمی، و... که نگاه میکنی به شدت روحت آزرده میشود. ولی لهجههای شیرین شیرازی و تهرانی و کردی و ترکی(هنگام فارسی صحبت کردن) و غیره را که گوش میدهی روحت جلا داده میشود. البته نکته ای را بگویم منظورم از محبت آمیز صحبت کردن مردم تهران، آن افراطی که در برخی جوانهایش معمول است و به نحوی سانتامنتال و استفراغی با هم صحبت میکنند را نمیگویم بلکه منظور ته لهجۀ ایشان است و کاری به برخی کلماتشان ندارم و افراطهای جدید در اصطلاحسازیهای مسخرۀ جوانانش منظورم نیست. بگذریم. حرف زیاد شد و حوصله رفقا کم. فقط انتظار دارم از دوستان که با تعصب به عرایض من نگاه نکنند و تیریپ ملیگرایی بر ندارن. انتقادی داشتید در سایت nasehon.ir بیان فرمایید یا به ایمیل owzayidarim@ymail.com ارسال کنید. یاعلی
اصلا از لهجه قمی خوشم نمیاد
از لهجه ترکی هم که متنفرم
به جون ننه عاقام مث کفترام میخوامت. انقه خودتو ان نکن جواب بده ...
( اس ام اس یک قمی به دوس دخترش )
سرم را نه ظلم میتواند خم کند
نه ترس
سرم فقط برای بوسیدن دست های مادرم خم میشود.
علاقه مندي ها (Bookmarks)