قم و پیروزی انقلاب اسلامی
قم كه همواره قیام را با خود به همراه دارد اسم با مسمایی برای این شهر است كه بنا به نقلی پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ بر آن نهاده است. تاریخ این دیار یادآور مجاهدتها و استقامتهای علمای بزرگی در طول قرنها میباشد. هر چند این سرزمین همواره جوششگاه مبارزه و قیام علیه ستمگران بوده است، ولی نهضت اسلامی كه از سالهای 1341 آغاز و در 22 بهمن 1357 به ثمر رسید، تنها نهضت تاریخ تمدن بشری است كه مانند نوری تمام دنیا را روشن ساخت و به نتیجه رسید.
موقعیت قم در تاریخ انقلاب اسلامی بركسی پوشیده نیست و كمتر انسانی در دنیاست كه از انقلاب اسلامی ایران اطلاع داشته و از نقش قم در این انقلاب بیاطلاع باشد. چه در طول نهضت انقلاب اسلامی و چه پس از پیروزی آن، قم زادگاه حوادث مهم تاریخی بوده است. لیكن دو حادثه بسیار مهم آن از ویژگی خاصی برخوردار است؛ یكی جرقه انقلاب (قیام 15 خرداد 1342) و دیگری آتش انقلاب (قیام 19 دی 1356) كه هر دو در بستر تاریخ این شهر زاده و رشد یافت.
با نگاهی به گذشته و اوضاع و احوال ایران در آن زمان به خوبی در خواهیم یافت كه چگونه حكام و پادشاهان بر مردم این كشور حكمرانی نموده و از دسترنج این ملت برای خود سفرههای رنگین گسترده و ثروت این ملت را بر باد میدادند. امّا از میان حكام خودسر، خاندان پهلوی از همه بدتر جلوه كرده و تا بدانجا بیشرمی را پیش برده كه چادر و حجاب را از سر زنان این سرزمین كشیده وجسارت و جرأت را تا تصویب لوایحی برای محو اسلام و قوانین آن رساندند كه از سال 1340 مقدمات طرح اسلام زدایی با حذف «سوگند خوردن به قرآن» برای نمایندگان به مرحله اجرا در آمد.
در این میان كه خفقان و ظلم همه جای ایران را فراگرفته و سرها در گریبان فرو رفته و طاغوت زمان بیباكانه با دستورهای اسلام در افتاده بود. تنها قم و علمای آن به میدان آمده و روحانیون آگاه فریاد مظلومیت اسلام را سردادند كه در پیشاپیش این قیام مرد تاریخساز عصر حضرت امام خمینی (ره) با فریاد وا اسلاما به روحانیون و مردم شریف قم روشنی میبخشید.
در سال 1341 كه شاه ایران با سفر به آمریكا دستورهای لازم را برای اجرای انقلاب سفید خویش، گرفت در 19 دی از مردم خواست تا در انتخابات نمایشی شركت كرده و برای اجرای اهداف آمریكایی شاه به لوایح پیشنهادی رأی بدهند. كه در اینجا نیز شهر مقدس قم با هدایت و رهبری امام خمینی (ره) این رأی گیری را تحریم و به مخالفت با آن پرداخت.
تاریخ، روحیه حماسی و انقلابی مردم این سرزمین را روزی به ثبت رسانید كه محمد رضا شاه پهلوی در سال 1341 به منظور جلب اعتماد علماء حوزه و فریب مردم به این شهر سفر كرد و پس از آن كه در 4 بهمن سال 41 در میدان آستانه از اتومبیل خود پیاده شد تمامی آرزوهایش را بر باد رفته دید؛ زیرا صحنهای را به نظاره نشست كه انتظارش را نداشت. نه تنها از مردم استقبال كننده، كسی را ندید بلكه كارمندان اداری و دولتی و روحانیون نیز به چشم نمیخوردند و سكوتی شگفت بر شهر حكمفرما شده بود.
گویا شاه به شهری پر از دشمن قدم نهاده است. از شدت خشم و اضطراب از رفتن به حرم منصرف گشته و از همانجا بازگشت.
در دوّم فروردین سال 1342 كه مصادف با سالگرد شهادت امام جعفر صادق ـ علیه السّلام ـ بود حادثهای دیگر در تاریخ انقلاب شهر قم ورق خورد، مردم و روحانیان عاشق و دلباخته حرم اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ در مدرسه فیضیه مشغول عزاداری بودند كه با حادثهای غمبار روبرو شدند. عمال دژخیمان با هجومی وحشیانه و كشتاری بیرحمانه علما و فضلا را به خاك و خون كشیدند كه این جریان باعث خشم ملت بر علیه شاه و حكومت مستبد او شد. و با این كار سنگری دیگر از سنگرهای رژیم توسط مردم و علمای قم فتح گردید.
قیام 15 خرداد
در حالی كه بیش از دو روز از عاشورای سال 1342 نگذشته بود كه در 15 خرداد همین سال رژیم، امام خمینی را شبانه دستگیر میكند. مردم قم همین كه از موضوع اطلاع پیدا كردند با قلبهای آكنده از غم و اندوه به اطراف منزل امام هجوم آوردند و با سردادن شعار «یا مرگ یا خمینی» خشم و نفرت خود را بر علیه رژیم ابراز كردند كه به راهپیمایی عمومی مبدل شده و مردم در حرم حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ تجمع میكنند و خواستار آزادی امام میشوند كه ناگهان صدای گلولههای نظامیان و رگبار مسلسل آنان موج جمعیت را میشكند ومردان و زنان بیشماری را در خون خود میغلتاند. كه امام با اعلام عزای عمومی،نقطه آغاز و بذر آبیاری شده انقلاب شكوهمند اسلامی را با خونهای برزمین ریخته 15 خرداد اعلام میدارد كه سالها بعد به ثمر نشست.
قیام 19 دی قم (سال 1356)
پس از شهادت فرزند برومند امام خمینی حاج آقا مصطفی، در سال 1356، خشم ملت از رژیم ستمشاهی افزون گردید و حكومت در تاریخ 7/10/1356 اقدام به پخش مقالهای توهین آمیز علیه امام در روزنامه اطلاعات نمود كه در پی این عمل مردم و طلاب قم خشمگین شده و در 19 دی تظاهرات شدیدی را بر ضد رژیم پهلوی به راه میاندازند. كه با اقدام مسلحانه رژیم برخورد كرده و تعدادی از مردم به شهادت میرسند. امّا با این قیام مردم قم آتش انقلاب اسلامی برافروخته گشت و برق آسا به دیگر شهرها سرایت نمود و سرانجام منجر به شكست ظالمان و طاغوتیان و پیروزی مظلومان و مسلمانان گردید.
پس از پیروزی انقلاب نیز مردم قم همواره در بستر حوادث مهم تاریخی قرار گرفتند و پیشاپیش مسایل و حوادث و امتحانهای بزرگ انقلاب مانند همیشه با سربلندی مسیر انقلاب را طی كردند. تا این كه طی جنگ تحمیلی این ایثار را به اوج خود رساندند و هم اكنون نیز چون گذشته در كنار كلیه حوادث مذهبی و سیاسی حضور داشته و همواره رهنمون دیگر شهرها و كشورهای آزاده جهان بوده و هستند.
علاقه مندي ها (Bookmarks)